Hanna Małkowska

Aktorka, reżyser, kierownik artystyczny teatru, pedagog. Praprawnuczka Wojciecha Bogusławskiego, córka dramaturga Stanisława Kozłowskiego. Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Absolwentka kursu dla instruktorów Związku Teatrów Ludowych, do 1939 działaczka tego związku. Przed wojną występowała w Warszawie, Toruniu, Częstochowie i Wilnie. Od roku 1933 także reżyserowała. W czasie okupacji prowadziła tajne nauczanie aktorów w Warszawie. W sezonie 1944/45 reaktywowała działalność Teatru Fredreum w Przemyślu, reżyserowała, a także zorganizowała i prowadziła wraz z mężem, Witoldem Małkowskim, roczne Studium Dramatyczne przy tym teatrze. W lecie 1945 przeniosła się do Warszawy i zaczęła uczyć w otwartym przez męża Liceum Techniki Teatralnej, ponadto w latach 1945-48 jako reżyser współpracowała z teatrami w Warszawie, Olsztynie, Toruniu i Kielcach, w latach 1948-49 reżyserowała w Teatrze Polskim w Poznaniu. W latach 1949-52 grała i reżyserowała w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach i Radomiu, po czym do 1951 sprawowała też kierownictwo artystyczne sceny radomskiej. Następnie działała w Łodzi: w latach 1952-53 reżyserowała w Teatrze Nowym, w latach 1953-55 i 1956-57 grała i reżyserowała w Teatrze Powszechnym i Młodego Widza, 1957-69 w Teatrze im. Jaracza. W latach 1952-54 była rektorem PWSA w Łodzi, później (do roku 1968) wieloletnim dziekanem wydziału aktorskiego w PWSTiF. W szkole wykładała (do roku 1983) monolog klasyczny. Była zasłużonym członkiem ZASP-u. Opublikowała m. in. "Wspomnienia z Reduty" (1960) i "Teatr mojego życia" (1976). [FilmPolski]