みつあみの神様

De aarde schudde. De zee bulderde. En dan... Er is een klein huis eenzaam staande aan de kust. Sinds die noodlottige dag woont daar een jong meisje alleen. De post wordt niet meer bezorgd, maar zelfs vanochtend hangt ze zoals gewoonlijk de was op. Ze is zich er niet van bewust dat overal om haar heen de wasknijpers ruzie maken, het kussen ruzie maakt met de paraplu over de buitenwereld en de nieuwe tandenborstel tevergeefs probeert de knorrige ouderen te charmeren. Bestaan er voorwerpen die gebruikt kunnen worden totdat ze worden geconsumeerd of gebroken? Zijn ze bang om weggegooid te worden als hun levenscyclus voltooid is? Een delicaat verhaal van hoop in een wrede en zachte wereld na een niet nader genoemde ramp.