Before Hindsight

Journaalfilms uit de jaren dertig vormen het grootste deel van deze fascinerende documentaire en illustreren duidelijk dat het publiek een uiterst bevooroordeelde kijk op de gebeurtenissen kreeg: regelrechte propaganda, de beperking om entertainment te bieden en de poging om objectief te zijn, dit alles heeft hieraan bijgedragen. Lewis en producer Elizabeth Taylor-Mead hebben hun betoog goed opgebouwd, maar het zijn de korte opmerkingen van Jonathan Dimbleby tegen het einde die de cruciale les bevatten: veertig jaar later werken dezelfde krachten eraan om onze kijk op Noord-Ierland te verdraaien. De film geeft alleen aan dat dit het geval is, maar is precies en samenhangend genoeg om dit punt met aanzienlijke kracht duidelijk te maken.