Yemma

Deze filmische theatervertelling begint op het moment dat de zoon zijn moeder voor een van de eerste keren bezoekt in het verzorgingstehuis. Vol hoop en optimisme zorgt hij voor en praat met haar, ondanks dat zij niet meer kan praten door een herseninfarct. Langzaam begint hij echter aan te lopen tegen allerlei aspecten van het tehuis en de zorg. De zoon vertelt hoe hij worstelt met de zorg voor zijn moeder die geen Nederlands spreekt. Hij neemt de kijker mee in de sessies met de logopedist, het wassen van zijn moeder, de gesprekken met de artsen en in zijn talloze pogingen om het zo goed mogelijk te doen voor zijn moeder. De monoloog Yemma, naar het bekroonde boek van Mohammed Benzakour, schetst een poëtisch beeld van een zoon van een Marokkaanse moeder. Na het herseninfarct van zijn ‘yemma’ raakt hij verloren in het doolhof van Nederlandse ziekenhuizen, therapeuten en zorginstellingen die niet berekend zijn op patiënten zoals zij.